Ալիևը պահանջում է Հայաստանից ներողություն խնդրել «պատերազմական հանցագործությունների» համար։ «Դա է խաղաղություն ու վստահություն կառուցելու գործուն միջոցներից մեկը», - հայտարարել է նա։

Տառացիորեն երեկ նկատեցի, որ մեր հանրությանը ոչ անհայտ Սամվել Ֆարմանյանը ֆեյսբուքի իր տնամերձ տարածքում հանդես է եկել մի ընդարձակ գրառումով և այն ծաղկեցրել հետևյալ շքեղ վերնագրով. «Անդրադարձ ՀՅԴ Բյուրոյի ներկայացուցիչ Հակոբ Տեր-Խաչատուրյանի օրերս արված հայտարարությանը»: Վերնագիրն ինձ հետաքրքրեց, բայց հենց առաջին տողերից հասկացա, որ Սամվել Ֆարմանյանի տրամադրությունը մի տեսակ այն չէ: Լրագրողի աչքից նման բաները չեն վրիպում, պարոն Ֆարմանյան:

Իսրայելը սանկցիաներ է կիրառել ՄԱԿ-ի գլխավոր քարտուղար Անտոնիո Գուտերեշի դեմ, իսկ Հայաստանում մինչև հիմա դարդ են անում, թե 96-ին մեզ ասել են «օկուպանտ»։

Շատ ճիշտ է Նիկոլը: Հիմնականում այդ սցենարն առաջ տանողը եղել են Նիկոլն ու իր թիմը: Նիկոլն Անհողն է 2019 թ-ի ապրիլին ԱԺ-ում հայտարարել, որ բանակցությունները սկսում է իր սեփական կետից, իսկ նույն շենքում էլ ԱԺ ամբիոնից մայիսին հայտարարեց, որ ի՛նչ ուզեցել այն էլ բանակցել է:

Նիկոլ Անհողը ԱԺ ամբիոնից հայտարարել է, որ «ՀՀ ինքնիշխան տարածքի որևէ միլիմետր որևէ մեկին չի հանձնվել», ինչը սուտ է և կեղծիք: Կապիտուլյանտը Կիրանցի և Ոսկեպարի հատվածում ադրբեջանամետ սահմանազատում անելով հպարտանում է, որ իբր այդ տարածքում արձանագրել են ՀՀ տարածքային ամբողջականությունը, որին կարող է հավատալ միայն տարրական տգետը:

Հոկտեմբերի 1-ին հանրապետության երկրորդ քաղաքը տոնում էր «Գյումրու օր»-ը:

Մկնիկը լսեց, թե ինչպես ֆերմերը և իր կինը զրուցում էին տանը թակարդ դնելու վերաբերյալ։ Նա արագ վազեց գոմ և գոռաց. - Տանը թակարդ են դնում. ինչ սարսափելի է։

Հայաստանի իշխանությունների` բանակցային գործընթացի վերաբերյալ լավատեսության բարձր դոզավորման ֆոնին, Ադրբեջանը հերթական նախապայմանն է իջեցնում: Խոսքը վերաբերվում է Հայաստանի ապառազմականացմանը:

Այսօր արդեն տեղին է ավելի ընդարձակ անդրադառնալ, թեև հայաստանյան մամուլում լայն տարածում չգտած, բայց ընթացիկ զարգացումների համատեքստում բավականին խնդրահարույց մի հարցազրույցի։ Ավելի ճիշտ, այդ հարցազրույցում տեղ գտած առաջին հայացքից մի քանի արատավոր ձևակերպումների, որոնք, հուսով եմ, անզգուշության կամ չիմացության, բայց ոչ երբեք մեր առաջատար կուսակցություններից մեկի քաղաքական համոզմունքի կամ նորովի դիրքավորման դրսևորումն էին։ Խոսքն օրեր առաջ «Երկրի հյուրասրահը» հաղորդաշարի տաղավարում ՀՅԴ Բյուրոյի ներկայացուցիչ Հակոբ Տեր-Խաչատուրյանի հարցազրույցում տեղ գտած մի քանի ապակողմնորոշիչ ու հիմնազուրկ ձևակերպումների մասին է։ Անշուշտ, կրկեսի վերածված հայաստանյան քաղաքականության պարագայում նման ձևակերպումները հազիվ թե հատուկ ուշադրություն ու արձագանք պահանջեին, եթե հնչեցված չլինեին ՀՅԴ բարձրագույն ներկայացուցչի կողմից։

Եթե կարճ անդրադարձ ունենանք Փաշինյանի նյույորքյան այցին, երեք արձանագրումներ կարող ենք անել. 1. Փաշինյանի քաղաքականությունը դարձյալ տեղավորվում է պատրանքների, իր պրիմիտիվ պատկերացումների վրա: Պատահական չէ նրա զույգ ելույթների երկու կարգախոսները՝ «Ապագա կա» և «Լավ ասենք, որ լավ լինի»